Arbeidsmarkt draaiende houden
Het is opmerkelijk dat het onderwerp arbeidsmarkt maar heel beperkt genoemd wordt in het hoofdlijnenakkoord van het nieuwe kabinet. Er wordt wel aangegeven dat werken moet lonen, de periode voor de WW wordt gekort en dat de zorg aantrekkelijker gemaakt moet worden om in te werken. Maar er wordt niet aangegeven waar die mensen dan vandaan moeten komen. En hoe komen we aan arbeidskrachten om netcongestie tegen te gaan, meer woningen en infrastructuur te bouwen en veiligheid en defensie te versterken? Er staan nu al veel meer vacatures open dan er werkzoekenden zijn. We hebben simpelweg te weinig mensen voor de grote opgaven van deze tijd.
Wanneer we in de toekomst toch nog onze vacatures willen invullen, moeten we ons focussen op het vergroten van het aanbod, het verminderen van de vraag en het verbeteren van de match tussen vraag en aanbod. Dat laatste gaat onder andere over een leven lang ontwikkelen. Jezelf, maar ook je werknemers blijven scholen. Ook zullen we scholieren al op jonge leeftijd moeten interesseren voor de banen van de toekomst, meer moeten sturen op vaardigheden zoals flexibiliteit en minder op hele specifieke vakvaardigheden die binnen een aantal jaar weer verouderd zijn.
Investeren in technologie zorgt voor een daling van de vraag naar werknemers. Daar waar we vroeger bang waren – robotisering en AI – kan het ons nu veel werk uit handen nemen. Maar ook sociale innovatie vraagt aandacht. Willen we in de toekomst stroom in ons huis hebben of binnen tien minuten boodschappen geleverd krijgen? Beiden zal niet meer mogelijk zijn Het vergroten van het aanbod kan door urenuitbreiding van huidige medewerkers, door gecontroleerde migratie, maar ook door de groep mensen die nu nog aan de kant staan en niet meedoen te betrekken; jongeren, ouderen, herintreders, statushouders en werkzoekenden met een zogenaamde arbeidsbeperking. Wanneer we de helft van de ruim 11.000 bijstandsgerechtigden in onze regio naar werk kunnen begeleiden, levert dat een enorm arbeidspotentieel op dat we echt hard nodig hebben. Dat vraagt van overheden en van werkgevers om te kijken naar wat iemand wél kan in plaats van wat iemand niet kan. Het zijn cruciale acties om onze bedrijven en daarmee de economie draaiende te houden.
Bron: DUS magazine, editie 78 – Lindus.
