Van zuurkool tot sociaal ondernemerschap (blog)

Wil je weten waarom ik voor Scalabor werk? Ik zal het je zeggen; zuurkool! Ok, zonder gekheid, dit is een mooi verhaal; afgelopen week toen ik naar huis ging spraken collega’s aan de receptie over wat ze die avond zouden eten. John gaf aan dat hij zuurkool ging maken, met worst. Ik gaf aan dat ik zuurkool heerlijk vind, maar thuis nooit eet omdat de rest van mijn familie daar niet van houdt. En wat denk je dat er de volgende ochtend klaar stond toen ik binnen kwam? Juist ja, een heerlijk bakje huisgemaakte zuurkool! Hoe lief en leuk is dat! Misschien niet de belangrijkste reden om voor Scalabor te werken maar het draagt wel bij!

Positieve resultaten en toekomstplannen

Deze week was een echte praatweek. Zo mocht ik op dinsdag tijdens de halfjaarlijkse zeepkist bijeenkomst al onze leidinggevende medewerkers en collega’s van de stafafdelingen bijpraten over de huidige stand van zaken van het bedrijf. De boodschap was duidelijk; we staan er goed voor. In het kader van goed werkgeverschap hebben we weer heel veel Fitter/ Leuker/ Slimmer activiteiten uitgevoerd. Verder zien we de aanmeldingen voor de ontwikkeltrajecten stijgen en we hebben in de eerste maanden van het jaar meer mensen dan ooit – SW en P-wet – begeleid naar passend werk bij reguliere werkgevers. Dit alles zorgt ervoor dat we financieel beter presteren dan begroot: goed nieuws dus.

Ook heb ik het recente Berenschot rapport over de toekomst van de sociale infrastructuur gepresenteerd. Dat is best wel zware kost, maar het gaat over de toekomst van de sociale ontwikkelbedrijven. Onze toekomst dus en ik vind het in dat kader van groot belang dat onze medewerkers weten wat daar in staat en wat de vervolgstappen zijn. De grote vraag was waar de Tweede Kamer dit jaar over moet debatteren. Laten we de sociaal ontwikkelbedrijven als gevolg van de afname van de SW langzaam uitsterven of moeten we Scalabor’s wereld zo goed mogelijk inzetten om zoveel mogelijk mensen die dat nodig hebben in deze krappe arbeidsmarkt naar passend – al dan niet beschut – werk begeleiden. 

Regelgeving en investeren in de toekomst

Die discussie is niet alleen van groot belang voor al die mensen die in een steeds ingewikkelder wordende wereld onze hulp steeds vaker gebruiken, maar ook voor ons als bedrijf zelf en voor werkgevers. Want ook afgelopen week weer – en voor komende week staat er weer een gesprek gepland met een ander bedrijf – voerde ik een stevig gesprek met een van onze klanten waar wij steeds minder collega’s kunnen detacheren omdat ze er simpelweg niet meer zijn. De wet zegt dan dat dit vervangen moet worden door werkzoekenden vanuit de participatiewet, maar dat vraagt nogal wat van een werkgever, zorgt voor een wirwar aan regelgeving, loopt dan via allerlei verschillende loketten en mist de begeleiding en de zekerheid die het ontwikkelbedrijf tot nu toe wel kon bieden.

En dat terwijl de oplossing zo simpel is; maak voor die mensen die meer begeleiding nodig hebben de weg vrij om dit via de ontwikkelbedrijven te laten lopen. Totdat dit geregeld is – en ik hoor iedere partij het op dit moment over bestaanszekerheid hebben, dus ik heb goede hoop dat we dit kunnen oplossen – is het voor ons heel lastig om te investeren in de toekomst. En dus was het afgelopen week toen de vakbonden op bezoek kwamen om het over de CAO te hebben, nog te vroeg om toezeggingen te doen. Eerst moet duidelijk zijn hoe de toekomst eruitziet.

Leren en delen met andere organisaties

In de tussentijd is het wel heel mooi dat allerlei organisaties – Meervaart, Ferm Werk en St. Amsterdam MidWest – langs kwamen bij ons om te kijken hoe wij ons sociaal ondernemerschap invullen. Voor dit soort bezoeken maak ik altijd graag tijd vrij, want het is natuurlijk heel leuk wanneer mensen jouw bevragen om je best practices, maar ik leer er zelf ook altijd weer van. Moraal van het verhaal is dat we vooral moeten blijven doen wat we goed doen, hopen op de juiste keuzes van de politiek en ze af en toe ook een beetje helpen om die juiste keuzes te maken!