De andere kant van de medaille (blog)

Vorige week had ik wat meer tijd om met verschillende medewerkers in gesprek te gaan. Van dat soort gesprekken krijg ik altijd veel energie, ook omdat ze vaak hele goede inzichten en ideeën opleveren. Onze medewerkers zijn tenslotte degenen die het dichtst op de werkvloer zitten.

Over het hoofd gezien bij de verhuizing
Zo meldde een collega mij dat er in de gang op de Driepoortenweg, waar de meeste medewerkers nu werken na de verhuizing, wel bankjes zijn geplaatst maar geen prullenbakken. Inderdaad niet handig als we de boel schoon en opgeruimd willen houden! Christa wist mij vervolgens te vertellen dat het kantoor van de beveiliging, door een deel van het gebouw dat is afgestoten, nu alleen nog maar met trappen te bereiken is. Dat is meer dan onhandig voor een afdeling waar een aantal medewerkers werken die gebruik maken van een rolstoel! Dit zijn goede voorbeelden van zaken die in de snelheid van ontwikkelingen na zo’n verhuizing gewoon over het hoofd gezien worden. En die kunnen dus relatief snel opgelost worden als we het weten.

Terugkijken op het verleden en plannen voor de toekomst
Collega Simon had al een tijdje geleden aangegeven dat hij een leuke video had van zijn 25-jarige jubileum, die een goed beeld gaf van hoe een aantal afdelingen er 15 jaar geleden uitzagen. Afgelopen week hebben we hier samen naar gekeken. Het was inderdaad heel leuk om niet alleen de afdelingen van toen te zien, maar ook de werkzaamheden (boekbinden en watermeters!) en de collega’s op beeld te zien. Ik herkende direct een heel aantal gezichten, ook al is iedereen een jaartje ouder geworden. Wat een extra inzicht was, is dat Simon een heel verdienstelijk partijtje kan zingen en vaker heeft opgetreden met Schlagers en nummers van Elvis. Daar zouden we in de toekomst toch ook iets mee moeten doen.

Samen in gesprek over mogelijkheden
Een van de mensen die ik herkende op de video was onze collega John. Met hem dronk ik later in de week een kop koffie. John is de laatste jaren steeds slechter gaan zien, maar laat zich daardoor niet beperken. Dat vraagt ook van ons als organisatie dat we blijven denken in mogelijkheden, en daarover spraken wij samen. Ook Ed van de afdeling handverpakken kwam nog even spontaan langs voor koffie. Ik had hem al een tijdje niet gesproken, maar we lopen allebei hard en kwamen elkaar wel eens tegen tijdens ons hardlooprondje. Ook hier was het goed om even bijgepraat te hebben.

Bezoek aan De Speelstoet in Velp
Van Ingrid kreeg ik een paar weken geleden een brief waarin stond dat ik al bij heel veel medewerkers op verschillende locaties langs was geweest, maar nog niet bij haar. Ze had helemaal gelijk en ik heb haar uitnodiging dan ook meteen geaccepteerd. Afgelopen donderdag ben ik samen met mijn collega Karen op bezoek geweest bij Ingrid, Henk en Martha van De Speelstoet in Velp. Ingrid heeft ons daar enthousiast rondgeleid, en terecht, want ze verrichten daar fantastisch werk. Kort gezegd ontvangen ze speelgoed, zorgen ervoor dat het volledig in orde en compleet is, en zorgen er vervolgens voor dat het bij kinderen terechtkomt die het minder breed hebben. Geweldig, toch? Terwijl steeds meer mensen op zoek zijn naar zinvol werk waar ze kunnen bijdragen, doen Ingrid, Henk en Martha dat dag in dag uit.

Verlies van collega’s
De keerzijde van het feit dat veel mensen met elkaar praten en steeds meer collega’s elkaar beter leren kennen, is dat het extra pijnlijk is wanneer collega’s ons ontvallen. In de afgelopen weken zijn er meerdere collega’s overleden en hebben we afscheid moeten nemen van Frank, Richard, Harold, Jacqueline en Hennie. Daarnaast hebben we vernomen dat Paul, werkbegeleider bij Schoolmeubelen, ernstig ziek is. Dit is verschrikkelijk, in de eerste plaats voor zijn familie en geliefden, maar ook voor zijn collega’s op de afdeling, met wie hij vaak al lange tijd heeft samengewerkt.

Het raakt je diep
Met sommige collega’s bouw je echt een band op. Zo volgde Jacqueline bijvoorbeeld alles wat ik op social media plaatste en liet ze dat ook weten. Hennie belde me kortgeleden nog om me te vertellen dat de kanker was teruggekomen. Tijdens zijn herstel stuurde zijn vrouw Jolanda me filmpjes van zijn revalidatie. Ik was ook op de hoogte van hun plannen voor een nieuw huis, waarin ze een nieuwe keuken wilden plaatsen. Dit soort zaken raakt je, zelfs als bestuurder, diep en ik ben dankbaar dat ik deelgenoot ben gemaakt van het leven van sommige collega’s. Ik wens hun familie en geliefden veel sterkte in deze moeilijke tijd.

Gezondheid en snel handelen
Ziektes kunnen we helaas niet voorkomen, vooral niet die vreselijke k-ziekte. Maar we kunnen wel proberen zo gezond mogelijk te leven. De Scalaloop van afgelopen zaterdag in het prachtige Park Angerenstein is een goed voorbeeld van niet alleen een gezellige bezigheid, maar ook een zeer nuttige. En als er dan iets gebeurt, is het belangrijk om snel te handelen. Afgelopen maandag kreeg een van onze medewerkers van het groenbedrijf last van zijn hart op onze parkeerplaats. Zijn directe collega’s, medewerkers van de receptie en de beveiliging reageerden snel en zeer professioneel. Ze waren snel ter plaatse (ik heb nog nooit mensen zo snel zien rennen!), hadden een defibrillator bij zich, handelden adequaat en zorgden ervoor dat er binnen de kortste keren een ambulance was, waardoor het nu weer goed gaat met onze collega(‘s). Mijn complimenten, het had niet beter kunnen worden gedaan! Ook dit hoort bij het werk bij Scalabor.