We zijn het vaker met elkaar eens dan we denken (blog)
Polarisatie en polderen
Afgelopen weekend was ik aanwezig bij een conferentie, waar het thema “tussen polarisatie en polderen” was. Verschillende sprekers, van politici tot wetenschappers, gaven aan waarom het juist wel of juist niet belangrijk is om te polariseren dan wel te polderen. Beide woorden hebben inmiddels in onze samenleving een negatieve betekenis gekregen. Bij polariseren denken we aan tegenstanders die het niet met elkaar eens kunnen worden en in hun standpunten de scherpte van het debat opzoeken. Bij polderen proberen partijen met elkaar tot een oplossing te komen die zich in het midden verhoudt en die daardoor volgens velen noch vlees noch vis is. Wat mij vooral bijblijft is dat beide noodzakelijk zijn.
Soms is het waard om te vechten voor een standpunt en is het nodig om de randen op te zoeken om zo een punt te maken. In andere gevallen kunnen beide partijen door water bij de wijn te doen een gezamenlijk resultaat behalen.
In de verkiezingstijd zie je dat partijen juist die scherpte op aan het zoeken zijn, om hun kiezers ervan te overtuigen vooral op hen te stemmen. Daarbij dragen ze echter bij aan de polarisatie, waarvan ze zelf vinden dat die er niet of minder moet zijn. Om dan vervolgens na de verkiezingen te verkondigen dat we het vooral samen moeten doen.
Eens zijn
Ik denk zelf dat we het vaker met elkaar eens zijn dan we denken. Er is helemaal niemand die mensen in armoede wil laten leven, die geen huizen wil bouwen voor diegenen die dat nodig hebben, die niet de beste zorg wil hebben voor die persoon die dat nodig heeft en die niet meer politie op straat of leraren voor de klas wil. En op een enkele partij na wil niemand racisme of discriminatie. Eigenlijk willen we op de meeste onderwerpen allemaal hetzelfde. Waar we het niet altijd over eens zijn is hoe de weg ernaartoe loopt.
Iedereen ziet het
Afgelopen week kwam de PvdA Statenfractie van de provincie op bezoek bij Scalabor. Naast dat we het arbeidsontwikkelcentrum, Scalabikes, Intratuin Arnhem en Proeftuin bezocht hebben en daar met medewerkers gesproken hebben, hebben we ook gesproken hoe we nog meer mensen zouden kunnen begeleiden naar werk of naar een beschutte werkplek. Dit gesprek week niet veel af van gesprekken die ik ook met andere grote partijen heb gehad, die op bezoek zijn geweest: iedereen ziet de waarde van werk, wil werkzoekenden maximaal helpen richting banen, is van mening dat diegene die niet zelfstandig kunnen werken een beschutte werkplek nodig hebben. En iedereen ziet ook de rol en het belang van sociaal ontwikkelbedrijven. Waar we het misschien niet helemaal over eens zijn is de financiering van het geheel. Althans, nog niet.
FNV
Ook met de FNV ben ik het best vaak eens over het uiteindelijke doel, maar verschillen we van mening over de weg ernaartoe. Ook zij willen zoveel mogelijk mensen aan het werk hebben. En ook zij willen dat mensen daar eerlijk voor betaald worden, zodat iedereen in zijn levensbehoefte kan voorzien. Daar kan niemand iets op tegen hebben. Wel kan je debatteren over de hoogte van dat loon. Salaris moet namelijk wel te betalen zijn voor de werkgever en in verhouding staan met de geleverde prestatie.
Actie
Komende week houdt de vakbond een ludieke actie in Arnhem waarbij de wethouder een petitie aangeboden wordt. Daarin wordt gevraagd om meer loon en hogere reiskosten voor medewerkers van sociaal ontwikkelbedrijven. Zoals ik een paar weken geleden al in mijn blog schreef, is het na de verhoging van het wettelijk minimum loon inderdaad zaak dat het loongebouw gerepareerd wordt. Ook is het niet meer dan normaal dat de reiskosten worden aangepast aan het in de rest van Nederland gangbare tarief. Ook de wethouder zal het daar snel mee eens zijn.
Het probleem
Het probleem is echter dat gemeenten deze stijging niet kunnen betalen. Dat kan alleen wanneer het Rijk over de brug komt met meer subsidie. Het is goed dat we deze actie gaan houden. Ik ben er zeker bij, maar eigenlijk vragen we het aan de verkeerde. Dat is verwarrend omdat je zou kunnen denken dat de overheid de overheid is, maar dat is het dus niet. Willen we echt iets veranderen op dit gebied, dan moet Den Haag over de brug komen en is het noodzakelijk om de petitie vooral daar aan te bieden.
Kwetsbaar
Wat er bij polarisatie, dus bij tegenstellingen, wel vaak gebeurd is dat partijen zich op een onfatsoenlijke manier uiten. Zich niet baseren op feiten en zonder kennis van zaken zomaar iets roepen. Of schreeuwen eigenlijk. Dat gebeurt ook wel eens bij dit blog. Dan zijn er mensen die blijkbaar vinden dat ik onzin schrijf en zij vinden het dan nodig om hun mening op een ongezouten wijze op social media te uiten. Kritiek mag, reageren zeker ook. Ik besef me dat ik me door deze wekelijkse blog ook kwetsbaar opstel en dat dit reacties op kan roepen. Maar laten we dat wel op een fatsoenlijke manier doen, bij de feiten blijven en ervan uitgaan dat iets positief bedoeld is.
Kop koffie
Wanneer er echt iets speelt mogen mensen altijd direct contact met mij opnemen of langskomen voor een kop koffie. Gelukkig doen velen dat ook. Ik reken er dan ook op dat ik de personen die zich de laatste tijd over de noodzaak voor een hoger salaris hebben uitgelaten, woensdag zie bij de FNV actie op het stadhuis in Arnhem.