De rode draad tijdens nieuwjaarsrecepties (blog)

Traditionele start
Het nieuwe jaar gaat traditioneel van start met de verschillende nieuwjaarsrecepties. Nou, ja traditioneel; zo vanzelfsprekend is dat ook niet meer, want in de afgelopen twee jaren konden de recepties vanwege corona geen doorgang vinden. Het is daarom extra goed dat het dit jaar toch weer kon. Maar het is ook heel effectief, want je ziet in een week direct heel veel mensen die je de beste wensen kan overbrengen maar waar je ook een afspraak mee kan maken voor samenwerking in de toekomst. Of waar je eenvoudig een vraag aan kan stellen zonder te hoeven mailen of bellen.

Tegelijkertijd zijn acht nieuwjaarsrecepties in een paar dagen dan wel weer veel, dan tel ik nog niet eens die recepties mee van bedrijven, gemeenten en ondernemersverenigingen waar collega’s de honneurs hebben waargenomen! Maar ik tel wel de drie leukste nieuwjaarsrecepties mee, namelijk die van onszelf! Erg leuk om zoveel collega’s te zien en spreken op onze locatie aan de Driepoortenweg, de kwekerij in Bemmel en in de Intratuin Arnhem. Goed om met hen te proosten (met een kop koffie en een petit fourtje, dat dan weer wel!) op het nieuwe jaar.

Wensvijver in Intratuin Arnhem
Tijdens de nieuwjaarsreceptie in onze Intratuin wisten ze me overigens heel stil te krijgen; onze medewerkers hadden namelijk tijdens de kerstperiode een wensvijver geplaatst in de winkel, waar bezoekers door een muntje in te werpen een wens konden doen. Al die muntjes samen bleken een bedrag te zijn van € 300,-. Dat ze schonken aan mijn favoriete goede doel: de actie Kinderzwerfboek van het Nationaal Fonds Kinderhulp. Kinderzwerfboek zorgt ervoor dat er in ruim 5.000 kinderzwerfboekenstations honderdduizenden kinderboeken voorradig zijn voor kinderen die thuis niet altijd de beschikking hebben over boeken, maar die het wel heel leuk vinden om te lezen. En dat lezen is naast dat het leuk is ook nog eens ongelofelijk belangrijk voor de ontwikkeling en om mee te kunnen doen in de maatschappij. Heel gaaf dat er hier een bedrag voor opgehaald is: een ontzettend mooi gebaar van collega’s en van onze bezoekers!

Vijfjarig bestaan opgemerkt
De overige nieuwjaarsrecepties waren bij de Provincie Gelderland, de gemeente Arnhem, ondernemersvereniging OKA, Connectr en Introdans. Bij deze recepties heb ik weer veel bestuurders en werkgevers gesproken waar Scalabor voor en mee werkt, of graag voor of mee zou willen werken. Erg leuk om te horen dat veel mensen hadden opgemerkt dat we afgelopen week vijf jaar bestonden. En ook super om te zien dat Introdans tijdens haar bijeenkomst met Statenleden afgelopen week de Scalabor Bruist! Film (kijk hem hier nog even terug!) over onze samenwerking vertoonde!

Rode draad
Tijdens de verschillende recepties natuurlijk veel speeches gehoord waarvan de rode draad toch wel de onzekere tijden waarin we leven was. Met daarin aandacht voor het klimaat, stikstof, de oorlog in Oekraïne en de financiële situatie van veel mensen als gevolg van de stijgende prijzen. De Arnhemse burgemeester Marcouch riep op tot solidariteit en bestaanszekerheid. Daarbij hoort werk waar je ook je rekeningen van kan betalen. Voor ons betekent dat dat we in 2023 nog meer werkzoekenden willen begeleiden naar betaalde banen. In 2022 is dat voor bijna 300 inwoners gelukt en dit jaar – en in deze arbeidsmarkt – denken wij dat dat zeker voor 350 mensen moet lukken (en liefst nog meer!).

Werk moet lonen
Dat werk moet vervolgens ook lonen. Daarom is het goed dat gezien de hoge inflatie het minimumloon met 10,15% omhoog is gegaan en dat er tegelijkertijd sprake is van een prijsplafond voor energie. Deze verhoging zorgt er echter wel voor dat bij veel organisaties – waaronder bij Scalabor – het loongebouw uit balans is geraakt. De minimumlonen overstijgen nu in een aantal gevallen andere salarisschalen of treden. Deze schalen zijn aangepast maar de loonontwikkeling van medewerkers gaat niet meer gelijk op omdat overige schalen zijn aangepast conform de eerder overeengekomen Cao.

Geen vet meer op de botten
We weten dat hierover gesproken wordt tussen gemeenten en de vakbonden (wij zelf zijn geen partij) en dat er ook overleg is met het Rijk hierover. Verhogingen moeten namelijk wel betaald kunnen worden en net zoals dat veel bedrijven geen vet meer op de botten hebben, hebben gemeenten het financieel ook zwaar. Het Rijk zal dan ook met compensatie over de brug moeten komen, zeker omdat gemeenten voor de verhoging van de minimumlonen ook nog geen toezegging hebben voor extra subsidie. Dat maakt de discussie ingewikkeld, maar ik heb goede hoop dat men ook hier in het kader van solidariteit en bestaanszekerheid op de een of andere manier uit gaat komen.