Blog: Investeren in de regionale economie is investeren in de arbeidsmarkt

Afgelopen week was de Minister van Binnenlandse Zaken, mevrouw Hanke Bruins Slot in Arnhem om te spreken over de regiodeal. Dit zijn plannen die door de regio Arnhem-Nijmegen bij het kabinet worden ingediend om de regionale economie te versterken. Wanneer deze plannen worden goedgekeurd komt er een fikse financiële bijdrage van het kabinet om deze plannen te verwezenlijken, waardoor er sprake is van een flinke investering in de economie. Samen met een aantal andere vertegenwoordigers van de regio mocht ik in gesprek met de minister om duidelijk te maken dat een investering in deze regio helpt om oplossingen te vinden voor problemen waar heel het land mee kampt – nu en in de toekomst. Volgens mij kwam de boodschap goed aan, maar dat weten we natuurlijk pas wanneer de plannen ook daadwerkelijk gehonoreerd worden.

Nagenoeg op hetzelfde moment maakte de Provincie Gelderland via een persbericht bekend dat zij juist van plan is om in de toekomst minder geld uit te gaan geven. De reden daarvan is dat de spaarpot die de provincie heeft opgebouwd met de verkoop van Nuon jaren geleden als gevolg van de lage – zelfs negatieve – rente bijna niet rendeert. Ogenschijnlijk dus twee tegengestelde berichten waarbij het Rijk aangeeft juist in deze tijden, waarin crises opeenstapelen, te willen investeren in de economie zodat het in de toekomst weer beter gaat en de Provincie net voornemens is om de buikriem aan te halen. En dat terwijl je nu juist een spaarpot hebt voor wanneer het slecht gaat. Volgens mij is die tijd nu aangebroken en zou je dus juist nu moeten investeren in de toekomst. Nu moet ik er eerlijkheidshalve bij zeggen dat de provincie in de afgelopen jaren heel goed op de schatkist heeft gelet. Ik ga er dan ook vanuit dat ze ook in de komende tijd de juiste besluiten zullen nemen.

Een zelfde tegenstrijdigheid zien we op het gebied van de arbeidsmarkt. Aan de ene kant wordt er heel veel geld vrijgemaakt voor allerlei programma’s om mensen, die nu nog niet aan de slag zijn, te begeleiden naar werk. Heel goed, want er zitten nog teveel mensen langs de kant en er staan tegelijkertijd heel veel vacatures open. Aan de andere kant zien we echter een overheid die er voor lijkt te kiezen om bedrijven die veel energie verbruiken slechts miniem te ondersteunen. Sterker nog, diezelfde bedrijven wordt ook nog eens verteld dat ze de minimumlonen per 1 januari met 10% moeten verhogen én de belasting wordt per diezelfde datum verhoogd. Ik spreek dagelijks bedrijven die aangeven dat ze het met al die maatregelen en weinig steun niet gaan redden. En dat betekent dan weer dat er juist meer mensen werkloos gaan worden. Zou het dan niet logischer zijn om bedrijven te steunen zodat mensen kunnen blijven werken zodat je minder geld hoeft uit te geven om mensen weer aan het werk te krijgen?

Ik begrijp heel goed dat iedereen worstelt met wat je nu moet doen op dit moment. Je wilt ook niet dat bedrijven afhankelijk zijn van steun van de overheid en geloof me, er is geen enkel bedrijf dat weer wil aankloppen voor geld. En wanneer je er macro naar kijkt, zou je door een aantal bedrijven failliet te laten gaan een deel van de krapte op de arbeidsmarkt oplossen. Maar het zijn geen gewone tijden. En achter ieder bedrijf wat het niet redt, zitten mensen die hun ziel en zaligheid in dat bedrijf hebben gestopt. Net zoals werknemers, die zich jarenlang voor dat bedrijf hebben ingezet zodat ze voor hun gezin kunnen zorgen. Daar kan en mag je niet alleen macro-technisch naar kijken.

En wat betekent het voor Scalabor? Ook wij worden hard geraakt door inflatie, de energieprijzen (wij hebben een tuincentrum én een kwekerij!), verhoogde huren en de stijging van het minimumloon. Omdat we maar weinig winst maken (meer is ook niet de bedoeling), betekent dit dat we genoodzaakt zijn om de stijgende kosten door te berekenen aan onze klanten. Daarnaast is het noodzakelijk dat we in de kosten snijden en we ontkomen er ook niet aan om in te teren op ons eigen vermogen. Gelukkig helpt wel dat we een dienst aanbieden die alleen maar belangrijker wordt; het begeleiden van mensen naar zo passend mogelijk werk en het bieden van beschut werk aan diegenen die dat nodig hebben.

Wanneer gemeenten daar met behulp van het geld uit de verschillende programma’s van de Rijksoverheid vol op inzetten helpen ze mensen die langs de kant zitten, helpen ze bedrijven die zitten te springen om mensen en helpen ze Scalabor om te blijven doen waar ze goed in zijn!