Uit je comfortzone stappen (blog)

Op bezoek
Afgelopen week ben ik met de Raad van Commissarissen van Scalabor op bezoek geweest bij twee bedrijven waar medewerkers van Scalabor gedetacheerd zijn: Look-O-Look in Andelst en Darthuizer Group in Bemmel.

Wat viel op?
Het was goed om onze commissarissen de verschillende aspecten van ons bedrijf te laten zien. Tijdens de rondleidingen en gesprekken met medewerkers en de ondernemers in kwestie, vielen twee zaken op. Zo gaven een heel aantal recent gedetacheerde medewerkers aan dat ze al veel eerder de stap naar een externe werkgever hadden moeten maken. Ze voelen zich gewaardeerd, dragen bij, functioneren mee in het team en blijken meer aan te kunnen dan ze zelf voor mogelijk hadden gehouden. Jarenlang keken ze op tegen de verandering maar uiteindelijk viel het dus enorm mee. Eigenlijk precies zoals met de invoering van de participatiewet de bedoeling was: onder begeleiding stappen zetten naar een zo regulier mogelijke baan.

Groep wordt steeds kleiner
Het andere dat naar voren kwam was dat beide werkgevers aangaven nog veel meer medewerkers met een begeleidingsbehoefte aan te willen nemen (respectievelijk 20 en 40 werknemers!). Maar ze gaven ook beide aan dat deze mensen er niet waren. Ongelofelijk frustrerend dat door het stopzetten van de SW en bij invoering van diezelfde participatiewet, het effect is dat het vangnet weg is en dat de groep medewerkers alleen maar kleiner wordt!

De banen zijn er
Zijn er dan geen potentiële medewerkers meer die binnen deze bedrijven kunnen werken? Natuurlijk wel! In de regio Midden-Gelderland maken, volgens het UWV, 13.000 mensen gebruik van een bijstandsuitkering. De helft daarvan kan waarschijnlijk nooit aan het werk – omdat ze vlak voor hun pensioen zitten, ze al aan het werk zijn maar een aanvullende uitkering ontvangen of ernstig ziek zijn.

Maar de andere helft zou dat met begeleiding en inzet op ontwikkeling wel kunnen. Dan zijn de banen er dus bij werkgevers die willen en bij de arbeidsontwikkelbedrijven die steeds meer ruimte – en werk – hebben.

Samenspel
Op donderdag sprak ik hierover met de negen nieuwe wethouders Werk & Inkomen in de regio. We bespraken dat de banen er zijn, het werk er is, het geld er is en de instrumenten er zijn om mensen richting werk te begeleiden. Het is dan wel zaak dat we de mensen in kwestie kennen en actief inzetten op arbeidsontwikkeling, bemiddeling en begeleiding. Een samenspel tussen gemeenten, werkgevers, onderwijs en werkzoekenden. En ik moet zeggen dat ik na de bijeenkomst positief gestemd was. De wethouders onderkenden de uitdaging en gaven aan graag te willen samenwerken met de verschillende sociale partners, om in de komende tijd echt het verschil te maken.

De Wasstraat
Iemand die al een hele tijd het verschil maakt is inclusief ondernemer Martin Kniest, bekend van het tv-programma De Wasstraat. Een ondernemer die samen met een heel stel medewerkers die elders lastig aan de bak kwamen een succesvolle onderneming heeft opgebouwd. Door vertrouwen te geven, iedereen gelijk te behandelen, maar ook door hen extra aandacht te geven waar nodig. Afgelopen vrijdag kwam zijn boek over De Wasstraat uit. Ik vond het enorme eer dat ik in het boek een aanbeveling mocht schrijven. Dus voor iedere ondernemer die in deze krappe arbeidsmarkt medewerkers zoekt en inclusief wil ondernemen: lees vooral het boek!

Introdans: voorzitter Raad van Toezicht
Wat ik ook een eer vond, afgelopen week, was mijn benoeming tot voorzitter van de Raad van Toezicht van Introdans. Eigenlijk had ik mezelf voorgenomen dit jaar wat vaker nee te zeggen, maar dit kon ik niet weigeren. Naast dat ik al jaren groot liefhebber ben, sluit wat Introdans doet naadloos aan bij een heel aantal dingen waar ik me mee bezig mag houden.

Een goed cultuuraanbod is enorm belangrijk voor de aantrekkelijkheid van een regio voor bedrijven en werknemers om zich te vestigen. Dat sluit dus aan bij mijn werk voor VNO-NCW en Connectr. En Introdans haar missie is om iedereen mee te laten doen, maar ook om dans ook echt voor iedereen te laten zijn.

Iedereen kan meedoen
Dat past bij wat we bij Scalabor doen. Maar ook bij het Nationaal Fonds Kinderhulp en Sportcentrum Papendal. Dat iedereen mee kan doen kwam indrukwekkend naar voren in de choreografie Nest van choreograaf Adriaan Luteijn dat tijdens de laatste voorstellingen van het seizoen werd opgevoerd. Hierin dansten zes dansers van Introdans met hun vader, moeder of zus. Een ongelofelijk mooie maar ook ontroerende voorstelling waarin de amateurs op een groot podium en na slechts een week repetitie, een fantastisch optreden gaven.

Ook zij gingen net als onze onlangs gedetacheerde medewerkers uit hun comfortzone. En dat vonden ze best spannend. Maar ze hadden het niet willen missen, Het smaakt zelfs naar meer. Wat begeleiding wel niet kan doen. Zoveel verschillen we niet van elkaar.