Diversiteit: het goede voorbeeld geven (blog)
Effectiever functioneren
Ik ben een groot voorstander van diversiteit. De beste, maar ook de leukste teams waar ik mee heb mogen werken waren divers samengesteld, wat betreft de verhouding mannen en vrouwen. Maar ook voor wat betreft achtergrond, religie, geaardheid etc. Die teams functioneerden effectiever, waren creatiever en namen vaak betere besluiten.
In Saoedi-Arabië daarentegen werkte ik met alleen mannen. Dat is net alsof je op een booreiland werkt. In Duitsland daarentegen was ik de enige man in een verder compleet vrouwenteam. Ook dat was verre van ideaal. Nee, geef mij maar een divers team. Bij Scalabor zijn we qua genderdiversiteit goed op weg met 40% van het Managementteam (MT) en van de Raad van Commissarissen (RvC) vrouw. Nog geen 50-50 dus maar we hebben zeker de kritieke massa van 30% gepasseerd.
Richtlijnen
Inmiddels zien de meeste organisaties het belang van een goede verhouding tussen mannen en vrouwen in de top wel. Maar toch blijven de verhouding vaak nog scheef. Alhoewel ik in het algemeen geen voorstander ben van opgelegde quota en boetes, begrijp ik dat deze steeds vaker worden ingezet; blijkbaar lukt het toch veel bedrijven niet om zelfstandig diverser te worden. Afgelopen week kwam de Europese Unie dan ook niet geheel onverwacht met richtlijnen en quota voor beursgenoteerde bedrijven.
Vrouwen toelaten
Maar het begint ermee dat organisaties zelf in de basis overtuigd zijn van de voordelen van genderdiversiteit en gelijkheid. Want wanneer dat er niet inzit dan helpt geen richtlijn of straf. Een paar dagen geleden was ik gevraagd om een discussie te leiden bij een serviceclub in de regio die louter uit mannen bestond. De vraag was of het niet tijd werd om ook vrouwen toe te laten. Voor mij een no-brainer. Mijn gevoel was dat wanneer ik dat zo zou uiten ik direct als buitenstaander de zaal tegen mij zou hebben. Daarom hebben we eerst de voordelen tegenover de nadelen gezet.
Zoals je kan verwachten was de eerste lijst veel langer dan de andere. Naast dat het niet meer van deze tijd is, het de sfeer ten goede komt en het bijdraagt aan de maatschappelijke impact die een serviceclub wil maken, is het ook gewoon pure noodzaak: wanneer je geen vrouwen toelaat sterf je als club op een gegeven moment uit, omdat ook mannen helemaal niet meer lid willen zijn van een herenclub.
Overigens is het ook nog maar de vraag of vrouwen lid willen worden van een club die de diversiteitsdiscussie anno 2022 nog moet voeren, maar dat terzijde. Het werd best een goede discussie en ondanks dat dit niet direct geleid heeft tot een besluit is het zaadje geplant. En merk je dat ook daar de discussie begint te leven. Een besluit wordt dan zeker genomen voordat de overheid ook een quota voor verenigingen stelt.
Geen vrouwelijke wethouder
Bij Scalabor kreeg ik afgelopen week een brief van het Ministerie van OCW met daarin streefcijfers voor de man-vrouwverhouding in het MT en de RvC. Op zich niet verkeerd (wij voldoen al ruim) maar het schoot me toch in het verkeerde keelgat. Want op hetzelfde moment dat de overheid dit oplegt, zien we dat een derde van de tot nu toe geformeerde nieuwe colleges in gemeenten geen enkele vrouwelijke wethouder benoemd hebben.
En dat is niet alleen landelijk, ook in onze regio zijn er drie gemeenten met alleen maar mannen in het college! Sterker nog, van de 28 benoemde wethouders in de regio zijn er slechts 8 vrouw. Dat is 22%, wat nog slechter is dan het huidige landelijk gemiddelde van 27%.
Het goede voorbeeld geven
Eigenlijk vind ik dit niet kunnen, zeker wanneer diezelfde overheid wel richtlijnen en quota oplegt aan anderen. Dan ben je toch ongeloofwaardig en omarm je zelf de voordelen van diversiteit nog niet? Dezelfde richtlijn die voor andere organisaties geldt moet ook zeker voor de overheid gelden. Zo raar is dat toch niet, je moet toch ook het goede voorbeeld geven? Alleen dan gaan we echt stappen maken voor wat betreft genderdiversiteit.
