Zeggen wat je doet en doen wat je zegt (Blog)

De zeepkist
Afgelopen dinsdag kwamen ruim 100 leidinggevenden en ondersteunende collega’s bijeen voor de Zeepkist. Tijdens deze halfjaarlijkse bijeenkomst praten we medewerkers bij over het reilen en zeilen van Scalabor. Tijdens de corona-epidemie deden we dat digitaal maar nu konden we weer samen komen.

Naast een presentatie van Dirk van de Ondernemingsraad (OR) (ben je betrokken bij het bedrijf en wil je meepraten: stel je dan kandidaat voor de OR!) en van Andre van Interne Dienstverlening (een tipje van de sluier over huisvestingsplannen, hopelijk binnenkort meer daarover) keek ik terug op de activiteiten van de afgelopen maanden. Ook mocht ik het uitgebreidere aanbod van de divisie arbeidsontwikkelingen presenteren (ook hierover later meer).

In de Zeepkist bijeenkomst van oktober hadden we met elkaar een aantal acties besproken waar we op in wilden zetten. Het was goed om de eerste resultaten daarvan met iedereen te delen. Zo wilden we het verzuim laten dalen en de medewerkerstevredenheid laten stijgen: check! Het was van belang om nieuwe afspraken te maken met gemeenten: check! En we zouden gaan werken aan de huisvesting Driepoortenweg: check!

Ook was het plan om volop gebruik te maken van de krappe arbeidsmarkt en voor meer medewerkers een passende werkplek bij reguliere werkgevers te vinden: check! Inmiddels zijn 26 medewerkers extern aan de slag gegaan. En dat is naast de al 74 trajectdeelnemers die in het eerste kwartaal van dit jaar met succes begeleid zijn naar een betaalde baan. We hebben dus gedaan wat we hadden gezegd dat we zouden doen. Dat hebben we bovendien met zijn allen gedaan!

Belemmeringen wegnemen
Het ultieme doel is steeds weer om medewerkers en deelnemers aan de verschillende ontwikkeltrajecten te begeleiden naar passend werk. Uit de uitkering, weer iets kunnen opbouwen, zelfvertrouwen, stappen maken. Dat betekent dat de belemmeringen die er zijn om aan de slag te gaan, weg genomen moeten worden. Die belemmeringen kunnen bij de werkgever liggen (ik wil wel inclusief werkgeven maar weet niet hoe, dat kan bij ons niet, ik vind het teveel risico etc.) of bij de werknemer. In dat laatste geval heeft het soms te maken met motivatie, maar meestal met opleiding en ontwikkeling, vitaliteit, financiële redzaamheid en/of geletterdheid.

Het uitgebreidere aanbod van trainingen, programma’s en leer-werkplekken dat we op 19 april a.s. (tot die tijd nog even wachten!) lanceren gaat helpen bij het stuk ontwikkeling. Welke vaardigheden heb je en welke moeten we nog ontwikkelen? In een van de programma’s waarin we dat doen: het branchetraject Groen, kregen negen deelnemers afgelopen week hun diploma. Zij hebben het afgelopen jaar in samenwerking met onderwijsinstellingen en werkgevers in het groen, een opleiding gevolgd en werkervaring opgedaan. Zij sluiten nu allemaal hun programma succesvol af. Zo succesvol dat de meeste van de deelnemers al direct een betaalde baan hebben. En voor de laatste twee vinden we ook op korte termijn een aanstelling. Mooi resultaat van een heel gericht traject.

Door weer en wind aanwezig
Maar er zijn ook programma’s die langere tijd in beslag nemen en waar deelnemers met kleine stapjes ook de juiste richting op bewegen. Een van die programma’s is het project De Brug. En project van de gemeente Arnhem dat wij in samenwerking met Iris Zorg uitvoeren. Waar dak- en thuislozen onder begeleiding vrijwilligerswerk doen om zo weer in het ritme te komen, sociale infrastructuur opbouwen en gewaardeerd en gezien worden.

Het project stond vorig jaar ten onrechte wat negatief in het nieuws omdat het verward werd met banen bij Scalabor en er ophef was over de gemeentelijke vrijwilligersvergoedingen. Ophef en negativiteit waar de deelnemers zelf overigens geen enkele behoefte aan hadden. Op woensdag hadden ze me uitgenodigd voor een lunch op de werkplek. Er werd een heerlijke soep geserveerd en ik had hele leuke gesprekken met de mannen (allemaal mannen!). Ik was onder de indruk van zowel de begeleiders, als de stappen die de deelnemers maken. Want het is een project op basis van vrijwilligheid, maar de meesten zijn iedere dag, door weer en wind, aanwezig. De mannen die ik sprak waren hard bezig om hun leven op de rit te krijgen, iets waar ik veel respect voor heb. En mooi dat wij daar ook een rol in kunnen spelen.

Sportstimulans
Om aan de slag te gaan is vitaliteit van groot belang: ben je gezond, kun je de hele dag werken of niet, hoe fit ben je? Wij zijn geen artsen en houden ons verre van medische adviezen, maar we kunnen wel helpen om gezonder te leven. En daarom introduceerden we samen met het Sportbedrijf afgelopen week de Sportstimulans. Hierdoor kunnen alle medewerkers óf fiscaal vriendelijk lid worden van een sportclub, óf voor maar €40,- per maand de Sportkaart aanschaffen, waardoor ze van heel veel sportfaciliteiten in de regio gebruik kunnen maken.

De reden dat dit zo goedkoop kan is dat de overheid belastingtechnisch meehelpt, het Sportbedrijf speciaal voor onze medewerkers een aanbod doet en Scalabor ook nog een deel subsidieert. (Meer informatie via Scalanet of via je werkbegeleider.) En wanneer je in april of mei al gebruik maakt van de Sportkaart zijn de eerste twee maanden ook nog gratis!

10.000 stappen
Een heel aantal medewerkers heeft afgelopen week echter direct al stappen gemaakt. Maar dan letterlijk. Want veertien teams doen mee aan Stapril waarbij ze ten minste 10.000 stappen per dag willen zetten. Mooie uitdaging. Ik merk aan mijn eigen stappenteller dat het met een kantoorbaan nog best wel lastig is. Overigens begrijp ik dat er ook een team collega’s die bij Cycloon werkt meedoet: zij moeten die stappen met twee vingers in de lucht kunnen halen!

Omgaan met geld
Begin April was het De Week van het Geld. Jaarlijks wordt, met name op basisscholen, aandacht gevraagd voor het goed omgaan met geld. Niet iedereen heeft thuis geleerd om met geld om te gaan. Het is van belang dat dit in het onderwijs al wordt meegenomen. Maar ook op latere leeftijd is het van belang om hier aandacht aan te besteden. Geloof me, vanuit mijn rol van voorzitter van het Nationaal Fonds Kinderhulp weet ik dat armoede iedereen kan overkomen. En alhoewel werk en een inkomen dan vaak de oplossing is voor veel problemen, je hoofd staat er op dat moment niet naar want je hebt andere zorgen.

Om onze medewerkers te helpen door het bos de bomen weer te zien, hebben we een budgetcoach. Hanneke heeft al heel veel collega’s en deelnemers geholpen om door de papierwinkel te komen, orde te scheppen en keuzes te maken. Nu met name de energiekosten zo hoog oplopen levert dit voor veel collega’s en mensen die een uitkering ontvangen extra problemen op.

Gelukkig komt de overheid financieel tegemoet en zijn er gemeenten, waaronder de gemeente Arnhem, die op hele korte termijn de tegemoetkoming al overmaken. Omdat iedere gemeente hier net weer wat anders mee omgaat – zelf aanvragen of niet, en wanneer je het automatisch krijgt waar moet je dan aan voldoen, krijg je het hele bedrag ineens of eerst een deel? – inventariseren we op dit moment alle regelingen en zullen we die op korte termijn communiceren.

Ingewikkeld
Veel van de financiële problemen worden veroorzaakt doordat we onze maatschappij steeds ingewikkelder maken. Probeer zelf maar eens een toeslag aan te vragen, of bezwaar te maken tegen een vordering. Alleen al om de brieven van de overheid te begrijpen moet je gestudeerd hebben. Voor 2,5 miljoen laaggeletterden in Nederland is dat echt een heel groot probleem.

En wanneer Nederlands dan ook nog eens niet je moedertaal is, is het helemaal lastig om mee te kunnen doen en een baan te vinden. Om die reden organiseren we samen met het Rijn IJssel college het programma Taal op de Werkvloer. En dat blijkt een schot in de roos. Afgelopen week kreeg wederom een aantal deelnemers hun diploma. Dit gaat ze helpen in hun baan of bij het vinden van een baan. En zowel het spreken van de taal als de baan zorgt weer voor financiële redzaamheid.

We doen dus wat we zeggen! Mooi!