Mijn hart breekt (blog)
Ik heb een fantastische baan waarin ik iedere dag hele mooie dingen mag doen. Een baan waarin ik een maatschappelijke bijdrage kan geven en van betekenis mag zijn. En die ik ook nog eens mag combineren met een aantal nevenactiviteiten. Maar diep van binnen blijf ik ook altijd een hotello die het geweldig vindt om voor mensen te zorgen en het ze naar de zin te maken. Die altijd zal kijken hoe de ontvangst bij de receptie geregeld is, in de badkamer nog snel de handdoeken recht hangt en die rondjes loopt door het bedrijf om te kijken of de gasten en medewerkers nog iets nodig hebben. Mijn hart breekt dan ook om te zien hoe hard de horeca geraakt wordt in deze coronacrisis. Je zal maar een restaurant hebben, of een zakenhotel, of een evenementenlocatie. Je wordt onevenredig hard geraakt bij iedere nieuwe lockdown. En ja, er zijn natuurlijk vele beroepsgroepen die heel hard geraakt worden door de pandemie en de opgelegde maatregelen. Ik heb een groot respect voor iedereen in de zorg en hoor schrijnende verhalen van familieleden die al sinds jaar en dag in het ziekenhuis werken. Ik zou niet kunnen wat zij doen en ben ongelofelijk blij met hun inzet. Maar ik heb ook te doen met de horeca ondernemer die wederom, in de maand van de feestdagen waar het voor velen verdient moet worden, met zijn handen in het haar zit.
Driedubbel geraakt
Afgelopen week sprak ik uitgebreid met vertegenwoordigers van Koninklijke Horeca Nederland (KHN) in de regio. De verhalen zijn schrijnend; ondernemers die maanden geen inkomen hebben gehad, een belastingschuld hebben opgebouwd en interen op hun eigen vermogen. En voor velen is dat hun spaar- of pensioengeld. En toen de horeca wel weer gewoon open mocht was het erg moeilijk om aan personeel te komen en moest er ook nog geïnvesteerd worden. Dubbel geraakt. Of eigenlijk driedubbel. Want geld is één ding maar dat is voor nagenoeg alle mensen die ik ken nooit de reden geweest om in de horeca aan de slag te gaan. Het gaat om het vak, de dienstverlening, de gasten, de collega’s, het applaus aan het einde van een drukke avond, het biertje dat keuken en bediening midden in de nacht met elkaar drinken, de gast die een goede recensie achterlaat op een review site, de doldwaze dingen die je meemaakt. Lees Keukenconfessies van Anthony Bourdain of Hotel op het dak van de wereld van Alex Le Sueur en je begrijpt het. En dat mis je dus allemaal in een lockdown. Geen gasten, geen applaus. De financiën zijn erg, maar niet mogen doen waar je hart ligt is nog veel erger.
Events
Heel veel horeca ondernemers hebben zich keer op keer aan de regels gehouden en hebben zich aangepast. QR codes gecheckt, tafels op 1,5 meter afstand gezet. Maar dat mocht niet baten. En natuurlijk, waren er ook ondernemers die zich niet aan de regels hebben gehouden. Een minderheid, net zoals de ‘wappies’ en de relschoppers een minderheid zijn. Jammer dat juist die verhalen in de krant staan, kranten met goed nieuws verkopen blijkbaar niet. Overigens vind ik dat de horeca zich niet altijd heel goed heeft laten vertegenwoordigen en hun kant van het verhaal beter had kunnen vertellen. Maar dat terzijde.
Aanpalend aan de horeca heb ik ook te doen met al die mensen die de afgelopen tijd druk bezig waren met het organiseren van events die nu toch niet kunnen doorgaan. Wat een werk en passie is daar in gegaan. Dicht bij mij zie ik het vele werk dat verzet is door de Samen voor een Baan werkgroep voor het zinderende slotevent van de maand van de 1000 voorbeelden. Ook deze kan nu helaas niet fysiek door gaan. Maar wat een veerkracht hebben zij getoond door in no-time het event te wijzigen naar een digitale versie; chapeau! Hetzelfde compliment is van toepassing op het team van VNO NCW dat de kick off van de European Company Sport Games en de ALV last minute omgooide tot een digitaal alternatief. Veel dank daarvoor!
Investeren in morgen
In dat programma wordt een groep werkzoekenden met een afstand tot de arbeidsmarkt, maar met een diversiteit aan talent opgeleid voor een baan als keukenassistent. Deelnemers doen werkervaring op bij Scalabor, in de Proeftuin en bij restaurants in de regio en volgen daarnaast een opleiding bij het SVH. En dan aan de slag! Hiermee anticiperen we op de grote behoefte aan medewerkers wanneer de horeca weer vol open mag. Samen met KHN bespraken we welke andere manieren er zijn om meer werkzoekenden te begeleiden naar deze fantastische branche. En dat kan via bemiddeling, tijdelijk werkgeverschap vanuit Scalabor en verkenningsstages. We blijven vooruitkijken dus en investeren in morgen. Want we moeten klaar staan voor de dag waarop hotels, restaurants, cafés en evenementlocaties weer kunnen doen wat ze als geen ander kunnen. Jou en mij gastvrij ontvangen. In de tussentijd moet de steun voor de branche goed geregeld worden aangezien de pandemie buiten ieder bedrijfsrisico valt. Wij kunnen elkaar helpen door, waar het mogelijk is, gebruik te maken van de horeca; een kopje koffie drinken, lunchen of een maaltijd bestellen of afhalen. Je helpt er een hele branche mee en je hebt er zelf ook direct wat aan. Eet smakelijk!
