Gelderlander: Petje af voor de ploeg van Scalabor

Toen vorige week door coronaperikelen onze opruimploeg in Sonsbeek bij wijze van uitzondering later startte, werd zichtbaar hoeveel zwerfvuil er dagelijks achterblijft in het stadspark. En daarmee ook hoeveel werk onze collega’s van de park-onderhoudsploegen dagelijks verzetten. De Gelderlander liep een gisteren een ochtend mee met onze collega’s en schreef er een artikel over.

Bron: Remco Kock, De Gelderlander
Foto: Gerard Burgers

‘Laatst vonden we een wastafel en een douchecabine in de bosjes.” Joop Peters, in de ene hand een afvalknijper en in de andere een blauwe vuilniszak, kan er met zijn hoofd niet bij. ,,Gewoon in het park gedumpt.”

Woensdagochtend. Boven Sonsbeek hangt een waterig zonnetje. Spechtensnavels beuken tegen bomen, verder is het stil. De op dit uur nog schaarse mensen in het stadspark dragen Scalabor-kleding. Scalabor is het arbeidsontwikkelbedrijf van Midden-Gelderland en helpt en begeleidt mensen met een afstand tot de arbeidsmarkt.

Peters, lang grijs haar, Mercedespetje op, is met collega’s vanaf half acht al bezig met het rapen van zwerfafval. Hij kijkt uit over de groene heuvel naast de Witte Villa. Die is, in tegenstelling tot vorige week donderdag, brandschoon.

Donderdagochtend was de heuvel een vuilnisbelt. Het deed de Geitenkamper ‘zeer aan de ogen’. Maar: ,,Zo zien de mensen ook eens wat wij zo vaak aantreffen als we ’s ochtends beginnen.”

Door een coronageval in de opruimploeg van Scalabor moest de Arnhemmer een week geleden, samen met de nodige collega’s, preventief in quarantaine. Daarom, legt divisiemanager Koen Beenen uit, troffen bezoekers het stadspark vorige week donderdag onopgeruimd aan.

,,Hoe Sonsbeek, het pareltje van Arnhem, in het algemeen wordt achtergelaten, is stuitend”, zegt Beenen. ,,Petje af voor onze mannen. Ze krijgen veel voor hun kiezen.” Hoofdschuddend: ,,Halfvolle colaflessen, zakken McDonald’s met niet verorberde inhoud…” Dan wordt Beenen gebeld. Na het ophangen zegt hij: ,,Sorry, ik moet weg. Een van onze mensen is in Zypendaal op een lijk gestuit…”

Een lijk – naar later bleek als gevolg van een natuurlijke dood – is extreem. Maar de mensen van Scalabor treffen ’s ochtends de gekste dingen aan in Sonsbeek. ,,Condooms. Dildo’s. Mensen met een blikje bier. Slapende zwervers. Die tik je toch even aan, om te controleren of ze nog leven”, zegt Arjan Comans, een vrolijke veertiger met een stekeltjeskapsel. Met collega Ricardo van Hemert is Comans om half zeven begonnen met prullenbakken verschonen. De laadbak van hun pick-up puilt uit. Tussen de vuilniszakken ligt een campingbedje.

,,In het weekend en na zomerse dagen krijgen we de laadbak drie, vier keer vol”, zegt Comans, die dit werk al elf jaar doet. De laatste jaren, zeker sinds corona, is er veel meer afval in het populaire stadspark, constateert hij. ,,Dat de kroegen dichtzitten, merken wij”, zegt Van Hemert. Comans: ,,Als ik ’s ochtends die groene heuvel bezaaid met afval zie, heb ik medelijden met de grijpers.”

De grootste rotzooimakers zijn jongeren, beweert Comans: ,,Die gooien alles van zich af. Maar ik heb ook leuke gesprekken met ze, hoor.” Hoewel hij op drukke ochtenden baalt van al het afval, geniet Comans van zijn werk. ,,Als chauffeur van de pick-up heb ik van mijn hobby m’n werk gemaakt: autorijden. En we zijn echt een team.”

Ook Joop Peters vindt zijn werk prachtig. ,,De vrijheid is lekker, je bent buiten en eigen baas. En waarvoor je het doet is duidelijk: schone parken.” Hij voelt zeker waardering. ,,Mensen spreken je aan, geven complimentjes.”

Peters heeft een boodschap voor de parkbezoekers. ,,Wees net als wij trots en zuinig op de parken. Er is al zo weinig groen. Het is toch natuur.”

Bij het woordje natuur knikt Comans. ,,Soms zie ik bij het verwisselen van prullenbakken nestjes veldmuisjes. Die laat ik liggen.” Dan is daar het besef: de plicht roept. ,,Ricardo en ik moeten nog elf parken.”

Lees hier het originele artikel: Petje af voor de ploeg van Scalabor