Hoe gaat het eigenlijk met jou? [blog]

Afgelopen week had ik een (digitale) lunch met een aantal collega’s van Scalabor. Het geeft mij de mogelijkheid om van gedachten te wisselen met collega’s die ik minder vaak zie. Aan de andere kant is er de mogelijkheid vragen te stellen in een wat kleinere setting. Deze keer wilde ik heel graag weten hoe het ze persoonlijk vergaat in deze bijzondere tijden. Ik realiseer me dat de lockdown een enorme impact heeft op onze levens. Velen werken al maanden vanuit huis, zien collega’s alleen via een scherm en combineren thuiswerk met opvang en scholing van kinderen. Na een rondje gemaakt te hebben vroeg één van
de deelnemers: ‘Hoe gaat het eigenlijk met jou?’. Het stomme is dat mij dit niet zo vaak gevraagd wordt. Ik sta er dan ook niet vaak bij stil. Maar als ik dat wel doe, kan ik dat het beste doen aan de hand van de ontwikkelingen in de 24 uur na de laatste persconferentie.

PERSPECTIEF
De dinsdagavond van de persconferentie zat ik om samen met de landelijke voorzitters een reactie te geven op de maatregelen voor de leden van VNO-NCW. Tijdens de toespraak van de minister-president kon je in de studio een speld horen vallen. We wisten allemaal wel dat de lockdown verlengd zou worden, maar het nieuws kwam toch hard aan. In mijn reactie gaf ik aan dat naast de focus op gezondheid het noodzakelijk is dat er voor goede steun gezorgd wordt voor ondernemers. Door hun bedrijven te sluiten zorgen zij voor extra veiligheid, maar worden daar economisch enorm zwaar door gedupeerd. Compensatie is dan op zijn plaats.

FLEXIBILITEIT
Dit gaat natuurlijk over de economie in zijn algemeenheid. De volgende dag werd het voor mij dan ook veel concreter. Want op woensdagochtend moest ik onze medewerkers van de Intratuin gaan vertellen dat de langere sluiting van de winkel betekent dat we niet meer voldoende werk hebben voor iedereen op die locatie. Tot nu toe hebben we ingezet op een grote schoonmaak, de jaarinventarisatie, het inpakken van de kerstspullen en het optuigen van de tuinmeubelenafdeling. Maar dat houdt een keer op. En thuiswerken kan niet als je in een winkel werkt. Gelukkig is het op andere afdelingen best wel druk. En dus hebben we medewerkers gevraagd om tijdelijk in te springen. Zoals bij de eerste lockdown een veel collega’s in de winkel extra hebben gewerkt, toen het daar heel druk was. Dat vraagt flexibiliteit van onze medewerkers. Flexibiliteit die zij op hun beurt van ons als werkgever mogen verwachten. Ondanks dat het hele Intratuin-team ervan baalt dat we geen klanten mogen ontvangen in de winkel, was er veel begrip voor de situatie en werd er positief gereageerd. Sterker nog, er waren collega’s die aangaven het wel leuk te vinden eens bij een andere afdeling te gaan kijken.

PIEKEN EN DALEN
Daarna bekeek ik met onze controller voor welke steunmaatregelen wij in aanmerking komen. Vorig jaar hebben wij steun ontvangen, maar hebben we afgezien van een aanvraag voor de Intratuin omdat we een goed jaar gedraaid hadden. Met de verlengde sluiting ziet het er begin dit jaar echter anders uit en dan is een tegemoetkoming welkom. Op datzelfde moment werd ik gebeld door een van onze teamleiders met de mededeling dat er op een afdeling een medewerker – die de dag ervoor nog aan het werk was geweest – positief was getest. Ondanks het feit dat alle medewerkers op anderhalve meter afstand werken en alle veiligheidsmaatregelen in het pand in acht worden genomen, betekende dit dat we de betreffende afdeling uit voorzorg hebben gesloten voor een aantal dagen. Toen vervolgens uit contactonderzoek bleek dat er ook contact is geweest met een medewerker van een andere afdeling, is ook daar het team preventief naar huis gestuurd. Inmiddels zijn de medewerkers getest en lijkt het virus zich niet verspreid te hebben. Maar toch, beter het zekere voor het onzekere!

MET BEIDE BENEN OP DE GROND
’s Avonds toen ik thuiskwam, direct weer met beide benen op de grond: de middelste van mijn kinderen helpen met zijn mondeling Duits. En de jongste vertellen dat zijn verjaardagsfeestje later deze maand een uniek digitaal feestje wordt (iets wat hij eigenlijk best cool vindt).Tja, dus hoe gaat het eigenlijk met mij? Nou, zo dus. Een achtbaan waarin je continu – zelfs binnen 24 uur – heen en weer geslingerd wordt tussen pieken en dalen. Maar volgens mij geldt dat op dit moment voor ons allemaal. Want hoe gaat het eigenlijk met jou?