Saamhorigheid en een bijzondere Koningsdag [blog]
Het nieuwe normaal is videobellen en -vergaderen. Wisten we een paar weken geleden amper hoe dat moest met meerdere mensen (ik in ieder geval niet op een spaarzaam FaceTime gesprek met een verre vriend na), nu doen we het dagelijks. Een groot deel van mijn agenda bestaat nu uit digitaal vergaderen. Aan de ene kant went het en is het best effectief (vergaderingen zijn minder lang), aan de andere kant mis je de nuances van een echt gesprek, de lichaamstaal van je tafelgenoot en is het lastig om een discussie met meerdere mensen te voeren. Ik denk dat het video vergaderen ook na de corona-situatie zal blijven, maar de meeste overleggen zullen snel weer face-to-face zijn. Tot die tijd moeten we het doen met Microsoft Teams en alle andere digitale hulpmiddelen.
Digitale Zeepkist
De grootste digitale vergadering die ik afgelopen week had, was met bijna 100 collega’s (de teller stond op 98!). Nou ja vergadering, het was met name vertellen van mijn kant tijdens deze digitale zeepkist. Normaal organiseren we zo’n drie keer per jaar een zeepkist bijeenkomst met alle leidinggevenden en collega’s van de stafafdelingen om bij te praten en vooral ook input op te halen. Door het coronavirus was een bijeenkomst geen optie, terwijl het belang van communiceren over de ontwikkelingen juist nu groot is. Dus zorgde collega Marc Roeland ervoor dat ik mijn verhaal over de huidige situatie en de toekomst van Scalabor digitaal kon doen. Mooi om het op deze manier te kunnen doen en uit de reacties bleek dat het ook erg op prijs gesteld werd. Toch blijft het vreemd om in je eentje tegen een beeldscherm te praten en geen enkele reactie terug te krijgen.
Mijn belangrijkste boodschap was dat ik enorm trots ben op hoe alle medewerkers het doen in deze bijzondere tijden. Er heerst een enorm saamhorigheidsgevoel. Ik zie overal dat de schouders eronder gezet worden. Dit verschrikkelijke virus bewijst nogmaals dat er geen verschil is tussen mensen met een beperking en zonder (waarbij mijn standpunt is dat iedereen wel een beperking heeft). Trots ben ik ook op hoe we als bedrijf kunnen bijdragen: door het groen te blijven onderhouden, door scholen en zorginstellingen te blijven schoonmaken, door een klein gedeelte van de economie draaiende te houden, door te zorgen dat mensen in het weekend met nieuwe plantjes de tuin in kunnen, door te rijden voor de voedselbank, door milieustraten open te houden en ga zo maar door. Trots was ik ook afgelopen weekend op mijn collega’s van de afdelingen logistiek en beveiliging want…..
Mondmaskermachines zijn gearriveerd
Het is gelukt! Op zaterdag is de eerste mondmaskermachine van de Refugee Company bij Scalabor gearriveerd en op Koningsdag kwam de tweede! Echt fantastisch dat dit gelukt is en dat de mondmaskerfabriek op onze locatie een feit is. Nog even voor de duidelijkheid; dit is niet ons initiatief maar dat van twee bevlogen sociale ondernemers. Zij doen dit voor eigen rekening en risico. Scalabor faciliteert daarbij met de locatie, onze collega’s gaan assisteren bij het productieproces en we zetten onze diensten in voor wat betreft logistiek en e-fulfilment. Precies zoals het is bedoeld; iedereen draagt bij vanuit zijn eigen expertise! In het weekend trok dit natuurlijk heel wat persaandacht, bijvoorbeeld van Omroep Gelderland. Inmiddels wordt met man en macht gewerkt om de machines operationeel te krijgen. Ik houd jullie op de hoogte!
