Wie heeft er nu eigenlijk een beperking? [Blog]
Met onze voorzitter van de ondernemingsraad, Jos Bloemberg, bracht ik afgelopen week een bezoek aan onze medewerkers die gedetacheerd zijn bij Mainfreight. Bij Mainfreight werken inmiddels 30 collega’s op de afdeling co-packing waar omgepakt en gestickerd wordt en waar ze displays voor winkelacties in elkaar zetten. Erg mooi om dit gigantische bedrijf te zien, het is echt enorm en het duurde dan ook even voordat we de juiste ingang hadden. Maar vooral ook heel positief om te zien hoe onze medewerkers van waarde zijn voor het bedrijf. En welke kansen ze krijgen, want
de eerste twee collega’s worden op dit moment al opgeleid tot bestuurder van vorkheftrucks. Mooi ook was het commentaar van een van de medewerkers. Hij vertelde dat hij 31 jaar intern bij Scalabor had gewerkt en er vreselijk tegenop gezien had om gedetacheerd te worden maar nu had gewild dat hij het al jaren eerder had gedaan.
POSITIVITEIT
Dezelfde positiviteit kwam naar voren in de geweldige pers die we als Scalabor afgelopen week kregen. Zo stond er een fantastisch artikel in de Gelderlander over de stand van zaken bij Scalabor nu we bijna twee jaar bezig zijn. In dezelfde krant stond ook nog een foto van het team dat dit jaar met de kerstpakketten aan de slag is. Dat gaat overigens heel voortvarend, want ik begrijp dat de productie bijna twee keer zo hoog is als we vooraf hadden ingeschat. Op naar Echt fantastisch! Dus wanneer er nog bedrijven zijn die op zoek zijn naar maatschappelijk verantwoorde kerstpakketten…. We hebben nog ruimte!
INCLUSIEF MAGAZINE
En dan hadden we natuurlijk nog ons eigen magazine over inclusief ondernemen dat afgelopen week is uitgekomen. Ik ben echt supertrots op de samenwerking die we daarin hebben gehad met het Werkgeversservicepunt, de stichting Inclusief Midden Gelderland, Op naar 100.000 banen, het UWV en de gemeente Arnhem. Het is een tijdschrift geworden waarin aan de ene kant wordt aangegeven hoe inclusief werkgeven in zijn werk gaat, wat de regelingen inhouden en welke loketten er in de regio zijn en met aan de andere kant verhalen van werkgevers en werknemers. Een goede manier om het verhaal te vertellen over de kansen van inclusiviteit in een krappe arbeidsmarkt! Lees hier de online versie. Naast het tijdschrift mocht ik deze week ook nog het startsein geven voor een nieuwe website waar informatie over inclusief werkgeven gegeven wordt. Ook een aanrader; www.lerenomtewerken.nl
REGIO IN BEELD
De krappe arbeidsmarkt was hét thema van een bijeenkomst van het UWV, waarin het Regio in Beeld rapport werd gepresenteerd. Namens het Werkbedrijf Midden-Gelderland mocht ik dit rapport over de arbeidsmarkt in ontvangst nemen. De korte samenvatting; de arbeidsmarkt blijft krap, veel werkgevers zijn op zoek naar medewerkers en inclusiviteit biedt, naast het investeren in opleidingen en het anders werven, een mogelijkheid om vacatures in te vullen. Het rapport laat ook zien dat er nog veel onbenut potentieel is. Met andere woorden, nog veel mensen die een WW- of bijstandsuitkering
hebben en graag weer aan het werk willen. lees hier het rapport.
WIE HEEFT ER NU EIGENLIJK EEN BEPERKING?
Een andere mooie bijeenkomst was de bijeenkomst in het Provinciehuis met werkgevers en dienstverleners in de regio over inclusiviteit. Het was inmiddels de derde bijeenkomst van dit jaar waarin allerlei partijen bijeenkomen om te spreken over kansen, mogelijkheden en onmogelijkheden van die inclusieve arbeidsmarkt. Deze keer met zo’n 150 deelnemers, een enorm succes! De mooiste quote die middag kwam van mijn Stichting Inclusief Midden Gelderland collega Bram Göring; “Ik heb geen beperking. Het systeem dat niet met mij om kan gaan heeft een beperking!” Op naar de volgende bijeenkomst zou ik zeggen! Die organiseren we in maart volgend jaar.
MEDEWERKERSBELEVING
Allerlei positieve zaken dus, waarvan ik hoop dat ze ook hun weerklank vinden in het medewerkersbelevingsonderzoek dat we afgelopen week intern verstuurd hebben. Vorig jaar was de score bemoedigend en hebben we vooral heel veel geleerd over waar wensen en behoeften lagen en wat we met elkaar nog beter kunnen doen. Ik ben dan ook vooral benieuwd of we de aandachtspunten goed hebben opgepakt, maar ook om te horen wat er nog beter kan. Daarom is het van belang dat zoveel mogelijk medewerkers de enquête – anoniem – invullen en retourneren. Ik ga die van mij direct ook maar even invullen.